posiadłość

posiadłość
{{stl_3}}posiadłość {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}pɔɕadwɔɕʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}f {{/stl_10}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}książk: {{/stl_20}}{{stl_13}}posesja{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Besitztum {{/stl_14}}{{stl_15}}nt, {{/stl_15}}{{stl_14}}Liegenschaft {{/stl_14}}{{stl_15}}f {{/stl_15}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_22}}posiadłości {{/stl_22}}{{stl_37}}Pl {{/stl_37}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}oficj: {{/stl_20}}{{stl_13}}tereny należące do państwa{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Kolonien {{/stl_14}}{{stl_15}}fPl {{/stl_15}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • posiadłość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. posiadłośćści; lm M. posiadłośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar, teren, działka, często zabudowane, będące czyjąś własnością, także majątek ziemski, lasy, grunty orne, stawy itp.; nieruchomość, posesja : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • posiadłość — ż V, DCMs. posiadłośćści; lm D. posiadłośćści 1. «teren, plac, zwykle wraz z zabudowaniami, będący czyjąś własnością; majątek ziemski, nieruchomość, posesja» Posiadłość ziemska. Właściciel posiadłości. Mieć posiadłość poza miastem. Mieszkać w… …   Słownik języka polskiego

  • dominium — n VI; lm M. dominiumnia, D. dominiumniów 1. «była posiadłość brytyjska, która po uzyskaniu autonomii wchodziła nadal w skład imperium brytyjskiego (później Wspólnoty Narodów) i uznawała króla brytyjskiego za głowę państwa» 2. daw. «duża… …   Słownik języka polskiego

  • kolonia — ż I, DCMs. kolonianii; lm D. kolonianii (kolonianij) 1. często w lm «zagraniczna posiadłość jakiegoś państwa, zwykle terytorium zamorskie, uzależnione od tego państwa, stanowiące teren jego ekspansji politycznej i eksploatacji gospodarczej» 2. «w …   Słownik języka polskiego

  • dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… …   Słownik języka polskiego

  • dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… …   Słownik języka polskiego

  • gospodarstwo — n III, Ms. gospodarstwowie; lm D. gospodarstwoarstw 1. «posiadłość wiejska obejmująca grunty i zabudowania; rolna lub przemysłowo rolna jednostka produkcyjna» Gospodarstwo indywidualne, spółdzielcze, zespołowe. Gospodarstwo wzorowe, zaniedbane.… …   Słownik języka polskiego

  • habenda — ż IV, CMs. habendandzie; lm D. habendaend przestarz. «w dawnej Polsce: niewielka posiadłość wiejska, niewielki majątek» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • latyfundium — n VI; lm M. latyfundiumdia, D. latyfundiumdiów 1. «wielka posiadłość ziemska należąca do jednej osoby, rodu, zakonu itp., zwłaszcza w średniowieczu» Latyfundia magnackie, kościelne. 2. hist. «w starożytnym Rzymie: wielki majątek ziemski powstały… …   Słownik języka polskiego

  • majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

  • majętność — ż V, DCMs. majętnośćści 1. lm MD. majętnośćści przestarz. «majątek ziemski, posiadłość ziemska; dobra» 2. blm przestarz. «mienie; dostatek, bogactwo» …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”